دولت بریتانیا اعلام کرده است که قصد دارد پروژه‌های ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت در این کشور را تأمین مالی کند و مبلغ ۶.۷ میلیون پوند (۹.۱۱ میلیون دلار) را برای این منظور اختصاص داده است.
وزارت بازرگانی، انرژی و استراتژی صنعتی بریتانیا (BEIS) در ژوئن 2021 از طریق طرح ملی نوآوری بدون کربن (NZIP) مبلغ 68 میلیون پوند بودجه رقابتی تأمین کرد. در مجموع 24 پروژه آزمایشی ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت تأمین مالی شد.
بودجه این پروژه‌های ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت به دو دور تقسیم خواهد شد: دور اول بودجه (Stream1) برای پروژه‌های نمایشی فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت است که نزدیک به بهره‌برداری تجاری هستند و هدف آن تسریع روند توسعه است تا بتوان آنها را در سیستم برق بریتانیا مستقر کرد. دور دوم بودجه (Stream2) با هدف تسریع تجاری‌سازی پروژه‌های نوآورانه ذخیره‌سازی انرژی از طریق فناوری‌های «اولین در نوع خود» برای ساخت سیستم‌های کامل برق انجام می‌شود.
پنج پروژه‌ای که در دور اول تأمین مالی شده‌اند عبارتند از الکترولیزرهای هیدروژن سبز، ذخیره‌سازی انرژی گرانشی، باتری‌های جریان اکسایش-کاهش وانادیوم (VRFB)، ذخیره‌سازی انرژی هوای فشرده (A-CAES) و یک راهکار یکپارچه برای آب دریا تحت فشار و هوای فشرده.
فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی حرارتی با این معیارها مطابقت دارند، اما هیچ یک از پروژه‌ها بودجه دور اول را دریافت نکردند. هر پروژه ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت که در دور اول بودجه دریافت کند، بودجه‌ای از ۴۷۱،۷۶۰ تا ۱ میلیون پوند دریافت خواهد کرد.
با این حال، شش فناوری ذخیره‌سازی انرژی حرارتی در میان ۱۹ پروژه‌ای که در دور دوم بودجه دریافت کردند، وجود دارد. وزارت تجارت، انرژی و استراتژی صنعتی بریتانیا (BEIS) اعلام کرد که این ۱۹ پروژه باید مطالعات امکان‌سنجی برای فناوری‌های پیشنهادی خود ارائه دهند و در به اشتراک‌گذاری دانش و ظرفیت‌سازی صنعت مشارکت کنند.
پروژه‌هایی که در دور دوم بودجه دریافت کردند، بودجه‌ای از 79560 تا 150000 پوند برای استقرار شش پروژه ذخیره‌سازی انرژی حرارتی، چهار پروژه از نوع تبدیل انرژی به توان مصرفی و نه پروژه ذخیره‌سازی باتری دریافت کردند.
وزارت بازرگانی، انرژی و استراتژی صنعتی بریتانیا (BEIS) در ماه ژوئیه سال گذشته یک فراخوان سه ماهه برای ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت راه‌اندازی کرد تا بهترین روش برای استقرار فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت در مقیاس بزرگ را ارزیابی کند.
گزارش اخیر شرکت مشاوره صنعت انرژی آرورا انرژی ریسرچ تخمین زده است که تا سال ۲۰۳۵، بریتانیا ممکن است برای رسیدن به هدف انتشار صفر خالص خود، نیاز به راه‌اندازی تا ۲۴ گیگاوات ذخیره‌سازی انرژی با مدت زمان چهار ساعت یا بیشتر داشته باشد.
این امر امکان ادغام تولید انرژی تجدیدپذیر متغیر را فراهم می‌کند و هزینه‌های برق خانوارهای بریتانیایی را تا سال ۲۰۳۵ به میزان ۱.۱۳ میلیارد پوند کاهش می‌دهد. همچنین می‌تواند وابستگی بریتانیا به گاز طبیعی برای تولید برق را سالانه ۵۰ تراوات ساعت کاهش دهد و انتشار کربن را ۱۰۰ میلیون تن کاهش دهد.
با این حال، این گزارش خاطرنشان می‌کند که هزینه‌های اولیه بالا، زمان طولانی تحویل و فقدان مدل‌های تجاری و سیگنال‌های بازار منجر به سرمایه‌گذاری ناکافی در ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت شده است. گزارش این شرکت، حمایت سیاستی از سوی بریتانیا و اصلاحات بازار را توصیه می‌کند.
چند هفته پیش، KPMG در گزارش جداگانه‌ای اعلام کرد که سازوکار «سقف و کف» بهترین راه برای کاهش ریسک سرمایه‌گذاران و در عین حال تشویق اپراتورهای ذخیره‌سازی بلندمدت برای پاسخگویی به تقاضاهای سیستم برق خواهد بود.
در ایالات متحده، وزارت انرژی ایالات متحده در حال کار بر روی چالش بزرگ ذخیره‌سازی انرژی است، یک محرک سیاستی با هدف کاهش هزینه‌ها و تسریع در پذیرش سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی، از جمله فرصت‌های مالی رقابتی مشابه برای فناوری‌ها و پروژه‌های ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت. هدف آن کاهش ۹۰ درصدی هزینه‌های ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت تا سال ۲۰۳۰ است.
در همین حال، برخی از انجمن‌های تجاری اروپایی اخیراً از اتحادیه اروپا (EU) خواسته‌اند تا موضعی به همان اندازه تهاجمی برای حمایت از توسعه و استقرار فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی بلندمدت، به ویژه در بسته توافق سبز اروپا، اتخاذ کند.
زمان ارسال: ۸ مارس ۲۰۲۲
